SYMPOZJUM 08.03.2025r. "Słudzy Maryi : Barbara Kloss, Anatol Kaszczuk, ks. Stanisław Proszak- Ich misja" Msza Św. oraz świadectwa.

8 marca 2025r. był niezapomnianym, a można zaryzykować stwierdzenie, historycznym  dniem w Kościele Rektoralnym pw.  Św. Katarzyny w Zamościu. Z inicjatywy ks. Prałata Jana Zdzisława Ciżmińskiego Prezesa Stowarzyszenia Przyjaciół Anatola Kaszczuka  i wieloletniego Rektora Kościoła św. Katarzyny, przy wielkiej życzliwości oraz wsparciu obecnego Rektora Ks. Marka Żura zorganizowano kolejne – szóste, a czwarte w Zamościu - Sympozjum – „ Słudzy Maryi: Barbara Kloss, Anatol Kaszczuk, ks. Stanisław Proszak -  Ich Misja”

Uczestnicy, przybyli z różnych stron Polski, ok. 150 osób, tradycyjnie rozpoczęli spotkanie wspólnie odmówionym Różańcem św. zawierzając czas Sympozjum i jego owoce Niepokalanemu Sercu Maryji. Po Różańcu św.  rozpoczęła  się Msza Święta koncelebrowana której przewodniczył ks. Krzysztof Pożarski. Ksiądz przez wiele lat posługiwał w Rosji m.in. w Pskowie, Petersburgu. Był założycielem  kolejnych parafii katolickich w miastach północno - zachodniej Rosji:  Ługa, Wielkie Łuki, Wielki Nowogród  oraz  w Murmańsku  Archangielsku. W koncelebrze  uczestniczyli: Ks. Józef Bednarski – proboszcz parafii  w Lipsku k. Zamościa, Ks. Zygmunt Żółkiewski proboszcz parafii w Grabowcu, O. dr. Julian Mieczysław Śmierciak OFM, Ks. Grzegorz Szubtarski dr. teologii, Ks. Marek Żur  Rektor Kościoła św. Katarzyny, Ks. Jan Zdzisław Ciżmiński.

Homilia wygłoszona przez Ks. Pożarskiego była Jego świadectwem o Anatolu Kaszczuku którego znał 24 lata. Często spotykał się, kilka razy w roku, w Szymonowie na Warmii  z Anatolem Kaszczukiem. Jak stwierdził „Mówimy o ludziach świątobliwych”. Byli oni jak dzwon o trzech sercach: Ks. Proszak jako kapłan, Anatol jako apostoł, Barbara jako dusza wielkiej modlitwy i cierpienia. W trakcie wspólnie organizowanych Kongresów Różańcowych w Petersburgu Anatol Kaszczuk miał pragnienie aby każdemu Rosjaninowi zawiesić Cudowny Medalik na szyi.

Kolejną część Sympozjum – czas świadectw rozpoczęła p. Katarzyna Krakowiak , która odczytała życiorys Barbary Kloss napisany przez panią Ewę Hanter.

Hanna Barbara Otylia Kloss urodziła się w dniu 23 czerwca 1902 roku w Brzezinach koło Łodzi. Ojciec jej, Wacław był najpierw założycielem i rektorem Szkoły Realnej w Łodzi  a potem Gimnazjum Władysława IV w Warszawie. Matka Jej Helena Emma z domu Golc miała również wyższe wykształcenie i władała kilkoma językami. Barbara była bardzo uzdolnioną osobą. Studiowała filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim, później zdobyła dyplom w Centralnym Instytucie Wychowania fizycznego w Warszawie. Jednocześnie też została studentką Konserwatorium Muzycznego w Warszawie.  W czasie I wojny światowej rodzina przebywała w Łodzi, a Barbara służyła jako pielęgniarka w szpitalu polowym. Głód i ciężkie warunki pracy pielęgniarki odbiły się na zdrowiu Barbary, która w wieku 27 lat ciężko zachorowała na gruźlicę kręgosłupa i gruźlicę opon mózgowych. Po kolejnych komplikacjach doszło  do ciężkiego ataku serca. Jej dalsze losy w tym okres II wojny światowej i Powstania Warszawskiego ( w którym wielokrotnie została cudem ocalona- pomimo całkowitego unieruchomienia)  były jakby przygotowaniem do całkowitego zawierzenia życia i cierpienia Bogu i Maryji. W tym okresie rodzina wraz  z  przyjaciółmi ustalili, że będą modlić się o cud uzdrowienia Barbary za przyczyną  Siostry Faustyny Kowalskiej dla uwielbienia Miłosierdzia Bożego i o ustanowienie Święta Miłosierdzia Bożego.   W dniu 15 sierpnia 1945r.( Uroczystość Matki Bożej Wniebowziętej) Barbara po usłyszeniu wewnętrznego nakazu bez żadnych trudności wstała z łóżka i poszła do kościoła aby podziękować za całkowite uzdrowienie. Świadectwo z tego wydarzenia poparte dokumentami lekarskimi Barbara Kloss złożyła na prośbę i polecenie ks. Michała Sopoćko na ręce sekretarza kardynała Augusta Hlonda, ks. Baraniaka. Po wojnie Barbara nie chciała kontynuować pracy polonistki w szkole państwowej i po ukończeniu Prymasowskiego Kursu Katechetycznego została katechetką. Dalsze losy jej życia splatają się z życiem ks. Stanisława Proszaka i Anatola Kaszczuka. Razem pracowali w kolejnych parafiach w których proboszczem był ks. Stanisław Proszak- w Białym Kościele koło Krakowa, Nowym Bystrym k. Zakopanego. W ten sposób między tymi trzema osobami zawiązała się prawdziwa przyjaźń i pragnienie służenia Matce Bożej w duchu świętego niewolnictwa. W wyniku  ogromnych szykan i oszczerstw prowadzonych przez władze komunistyczne wobec ks. Stanisława Proszaka wyjechali  do Diecezji  Warmińskiej gdzie współpracowali w Idzbarku i Szymonowie. Okresowi tej współpracy poświęcone były wystąpienia: Pani Halina Nowina-Konopka ukazała Barbarę Kloss jako nieznaną polską mistyczkę. Pan Tymon Nowina Konopka  w bardzo osobistym wystąpieniu ( Barbara Kloss jako moja matka chrzestna)  nakreślił wymiar swoich ale również  całej rodziny relacji  i wydarzeń jakie miały miejsce w Szymonowie. Pan Dominik Nowina-Konopka uzupełnił wieloma szczegółami historie życia Barbary Klos, Anatola Kaszczuka, Ks. Stanisława Proszaka. Należy podkreślić że rodzinę państwa Nowina - Konopka łączyła wieloletnia przyjaźń z wszystkimi osobami , którym było poświęcone sympozjum.   Pani Maria Zalewska odczytała poruszające świadectwo pani Ewy Hanter  o chorobie i ogromnym cierpieniu Barbary Kloss. Wszelkie cierpienia przyjmowała w różnych intencjach, zwłaszcza za Kościół i Papieża.

Kolejna część Sympozjum poświęcona była dalszemu przedstawieniu postaci Ks. Stanisława Proszaka, Anatola Kaszczuka, Barbary Kloss i ich misji.

W nadesłanym  świadectwie pani Małgorzaty Bobrowskiej z domu Proszak- bratanicy ks. Stanisława Proszaka ( odczytanym  w czasie Sympozjum) została przybliżona sylwetka kapłana. Urodził się 11 listopada 1907 roku w Zelkowie. Pochodził z rodziny katolickiej której wartości Bóg, Honor i Ojczyzna stawiane były na pierwszym miejscu. Święcenia kapłańskie przyjął w Krakowie  w dniu 15 marca 1930 roku. W świadectwie p. Małgorzata Bobrowska pisze „Stryja pamiętam doskonale, bywał w naszym krakowskim mieszkaniu przy ulicy Rzeźniczej 2/3, zawsze skupiony, rozmodlony, z różańcem w ręku, pogodny. Był człowiekiem słusznej postury, zdecydowanym, prawym – dla którego białe było białe a czarne, czarne. Ogromny patriota.”   W sytuacjach bardzo niebezpiecznych polecał daną sprawę Najświętszemu Sercu Pana Jezusa przez Niepokalane serce Maryji, przez Przeczyste serce św. Józefa, przez przyczynę ukochanych Świętych patronów i Aniołów. Ks. Stanisław Proszak był również wielkim społecznikiem i publicystą oddanym Miłosierdziu Bożemu. Różaniec w ręku księdza był antidotum na całe zło, które go otaczało i bezpośrednio dotykało. Całe swoje cierpienie ofiarował Maryji, ufając jej i nigdy się nie poddając.

W kolejnym wystąpieniu – „Słudzy Maryi  Barbara Kloss, ks. Stanisława Proszak , Anatol Kaszczuk – ich misja” pani Halina Nowina Konopka przedstawiła zdumiewające połączenie duchowe tych trzech osób. Każda z nich oddała swoje życie Maryji w duchu świętego niewolnictwa, które propagował św. Ludwik Grinion de Montfort. Ich bronią w pełnieniu misji był Różaniec św. którego szerzeniu poświęcili całe życie. Prowadziła ich Maryja, która od 1951roku za pośrednictwem Barbary Kloss przekazywała w każdą pierwszą sobotę rozmyślania różańcowe. Stany mistyczne Barbary otoczone były jak największą tajemnicą, nie wiedziały o tym nawet osoby z najbliższej rodziny. Zapisane  teksty Barbara dawała zawsze do akceptacji księżom, najpierw Księdzu Proszakowi a następnie pomocniczemu biskupowi warszawskiemu Księdzu Biskupowi Zbigniewowi Kraszewskiemu. Barbara stała się więc wybranym narzędziem Matki Bożej, oczyszczona wcześniej jak i na końcu swego długiego życia przez wieloletnie cierpienia. Z kolei Ks. Stanisław Proszak według stwierdzenia księdza biskupa Józefa Drzazgi „ przeorał diecezję warmińską Różańcem”. Był ogromnym wsparciem dla Barbary rozeznając jej wizje  i nadając im moc podpartą autorytetem Kościoła. Także z objawień Matki Bożej Barbarze pochodzą konkretne polecenia do usilnej modlitwy różańcowej  w tym organizacja nieustannego różańca za Ojca Świętego Jana Pawła II.  Ich realizacji poświecił swoje życie Anatol Kaszczuk. Propagował także przesłanie z objawień Matki Bożej w Fatimie, Nabożeństwo 5-ciu Pierwszych Sobót Miesiąca. Od 1979 roku był niestrudzonym organizatorem w Polsce i na całym świecie Jerych Różańcowych.  W ostatnim wystąpieniu sympozjum Ks. Krzysztof Pożarski wskazywał i podkreślał znaczenie przekazywanych  przez Matkę Bożą Barbarze myśli różańcowych.  W ciągu 30 lat   ( 1951-1981) zebrało się 313 Pierwszo sobotnich rozmyślań  Barbary Kloss, które zostały nazwane „Myślami różańcowymi” i pod takim tytułem wydawane były przez wiele lat. Ks. Krzysztof Pożarski stwierdził, że dzisiaj aby tytuł był bardziej zrozumiały i odpowiedni nadałby tytuł „ Myśli różańcowe czyli rozważania z Królową Różańca Świętego”. „Myśli różańcowe” nieustannie rozpowszechniał Anatol Kaszczuk. Według niego były one kontynuacją objawień Matki Bożej w Fatimie. Propagował „Myśli Różańcowe” na  Kongresie Różańcowym w 2000 i 2002 roku w Petersburgu.  Ks. Krzysztof Pożarski przekazał uczestnikom sympozjum wydane własnym sumptem nowe wydawnictwa, „ Świątobliwy Anatol Kaszczuk Niestrudzony Świecki Apostoł Matki Bożej Fatimskiej  w Polsce i za Granicą „i „Świątobliwa Barbara Kloss wybrane narzędzi Matki Bożej w sprawie rozważań różańcowych”. Na zakończenie sympozjum prosił uczestników o wielką modlitwę w intencji rozpoczęcia  procesu informacyjnego dla beatyfikacji Barbary Kloss, ks. Stanisława Proszaka, Anatola Kaszczuka oraz udzielił wszystkim uczestnikom błogosławieństwa.  Całość Sympozjum tradycyjnie od kilku lat rejestrował pan Janusz Hanas reżyser filmu  „ Anatol Kaszczuk – Apostoł Maryji” wraz z operatorem panem Zbigniewem Panasiuk.  Dzięki ich pełnej zapału i profesjonalizmu pracy już wkrótce można będzie obejrzeć doskonałe  nagrania Sympozjum na stronie internetowej Stowarzyszenia Przyjaciół Anatola Kaszczuka- www.anatolkaszczuk.pl     

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
Poprzednia strona
1
2
z 2
następna
ostatnia

• rok

  data urodzenia

• lata

  życia